Sunrise, sunrise, sunrise!

Hoi hoi!

Het is ondertussen alweer een week geleden dat ik naar Indonesie vertrokken ben en jeetje, wat gaat de tijd snel!! Ik zal proberen wat te vertellen over wat ik allemaal gedaan heb...
Eenmaal in Jakarta aangekomen was het al best laat en wou ik natuurlijk graag snel naar mijn hostel. Op de een of andere manier belandde ik bij een mannetje in de auto die heel goed engels sprak maar volgens mij niet een echte taxi chauffeur was... als ie me maar goed zou afleveren! Het was geen rush hour rond dit uur in Jakarta, dus ik had snel het hostel bereikt :) Jakarta is een van de drukste steden ter wereld en met rush hour is het normaal om uren in de file te staan! Nu gelukkig dus niet en mijn chauffeur bleek betrouwbaar te zijn haha.
Het hostel was ook prima en de volgendr dag kwam Nadine! Voor degene die het niet weten, Nadine is een vriendin van mijn studie en zij deed al 6 weken vrijwilligerswerk in Jakarta. Zij kon me dus wel een beetje op weg helpen! Vervolgens hebben we zelfs de hele afgelopen week samen gereisd :)

Woensdag heeft ze me een klein deel van Jakarta laten zien, want Jakarta zie je niet zomaar even. Wat een enorme stad! De eerste indruk van veel toeristen is dat het groot, vies en chaotisch is, maar daar moet je denk ik echt doorheen kijken, zoals bij alle grote steden in Azie. Ik denk dat als je er wat langer bent zoals de gemiddelde toerist, zoals Nadine, het juist een hele interessante stad is!

Donderdagochtend zijn we vervolgens met een lange treinreis van zo'n 9 uur naar Yogyakarta gereisd en daar was het al veel toeristischer! Veel "boelees", oftewel buitenlanders te zien, haha. Nadine heeft me een paar woordjes indonesisch geleerd, wat soms erg handig is en daarnaast vindt de bevolking dat geweldig. Je kan zo makkelijk even een praatje maken met alle mensen hier, ookal versta ik vaak niks van hun gebrabbel, maar erg leuk is het wel. Iedereen kent Nederland natuurlijk ook wel en vinden het leuk dat je daar vandaan komt. Sommigen hebben familie in Nederland, zijn er zelf geweest of spreken zelfs nog nederlands!

Terug naar Yogya... de dag erna weer heeel vroeg opgestaan want we gingen naar een berg om zonsopgang over dr Borobudur te bekijken! Ookal was het mistig, het was nog steeds erg mooi en sprookjesachtig, je keek namelijk uit over een soort jungle. Daarna de Borobudur zelf bezocht en daarna Prambanan, wat dus tempels zijn :) Was erg mooi! Ook heel warm haha, dat was echt weer even wennen, maar het gaat steeds beter. We hebben wat gepraat met een australier die zijn baan en leven aan de kant heeft geschoven en nu gaat reizen, maar hij weet niet voor hoelang. Hij wou in elk geval 2 jaar over Europa doen, dus dat is wel even! Verbaas me erover dat je zo alles opzij kunt schuiven...

Nadine ging die nacht Gurung Merapi beklimmen, een vulkaan. Ik zou dit eerst ook doen, maar zag er vanaf door alle verhalen die ik had gelezen. Het klonk niet veilig en had er geen goed gevoel bij. Achteraf gezien denk ik ook niet dat ik het gered had! Vandaag namelijk een kleinere en toeristischere vulkaan beklommen en dat was al erg zwaar, maar daar zo meer over ;)
Nadine heeft het dus wel gedaan, respect!!

Verder in Yogya nog wat dingen bezocht en rondgelopen. Met veel mensen gepraat en m'n Indonesisch nog wat geoefend, haha. Daarna doorgegaan naar Solo, want daar woonde een deel van Nadines host-family waar ze in Jakarta had gewoond, en daar waren we van harte welkom. Erg fijn! Wat ik niet verwachtte is dat ik in een totaal andere wereld terecht zou komen! Indonesie is een land van uitersten, en waar een groot deel erg arm is, zijn sommige mensen juist erg rijk. We kwamen dan ook in een enorm huis terecht! Er waren ook zo'n tien vriendinnen van die vrouw over vanuit Jakarta die allemaal bleven slapen. Het werd vervolgens een soort pyjama party waarin Nadine en ik ons dood hebben gelachen. We zijn wel zeker een miljoen keer op de foto geweest! De camera's stonden allemaal voor onze neus alsof wij beroemd waren en gevolgd werden door paparazzi. Sowieso worden we veel op de foto gevraagd hier, want ja, we zijn nou eenmaal interessant, maar deze fotosessie sloeg echt alles. Er was zelfs een vrouw met een stokje waar je je telefoon op kon zetten, zodat je van wat verderweg goed foto's van jezelf kon maken. Ik heb nog nooit zo hard gelachen om zo iets idioots, haha. De dag erna wederom vroeg op voor een erg mooie zonsopgang! Ook meegeweest naar een batik winkel, waar die vrouwen echt megaveel gekocht hebben. Batik is een soort kunst waar je dus ook kleding mee kunt maken. Erg bekend hier!

Na erg veel lol afscheid genomen en doorgegaan naar Bromo, wat heel lamg rijden is. We hebben zo'n 11 uur in een te vol busje gezeten, waar vooral veel klagende Nederlanders in zaten. Nadine en ik hadden nog de verrotste plekken voorin, maar uiteindelijk was het nog prima te doen en hebben wij ons wel vermaakt. Helaas niemand die ook maar even aanbood om van plek te ruilen, dus erg sociaal. Vervolgens zeurden de Nederlanders over alles wat je maar kunt bedenken. Ja hallo, als je hier naartoe komt moet je er niet vanuit gaan dat het een rijk land is! Doe niet zo moeilijk.
Het busje reed natuurlijk weer als een malloot, zoals geloof ik overal in Azie, maar gelukkig kunnen ze erg goed rijden hier en kwamen we om 11 uur in ons hotel, wat een beter hotel was dan waarvoor we betaald hadden! Karma! Het was midden in de bergen en achteraf gezien erg dichtbij Gurung Bromo. Het was zo hoog dat het zelfs koud was! Erg mooi, maar helaas maar een heeeel kort nachtje, want half 4 moesten we alweer op voor sunrise met uitzicht op Bromo. We zaten weer bij de zeurende Nederlanders in de jeep, weer opgepropt haha.
Voor het uitzicht moesten we een andere berg beklimmen en hier merkte ik na het eerste stuk steil omhoog al meteen het hoogteverschil! M'n benen waren enorm zwaar en ik kreeg heel moeilijk lucht. Blijkbaar heb ik hier gewoon snel last van, want ik herinner me van vroeger dat ik een keer erg misselijk werd op grote hoogte toen we met een kabelbaan gingen ;) Wat was ik blij dat ik Merapi niet gedaan had! Het was erg zwaar, maar gelukkig waren er meer mensen met mijn tempo en was het niet superver. Ik weet dat mijn conditie niet de beste is, maar zo slecht is het nou ook weer niet met me gesteld! Eindelijk de top bereikt en beloond met een prachtig uitzicht over Bromo en andere vulkanen, wouw! De klim was het absoluut waard!! Bromo is nog erg actief en er kwam heel veel rook uit. Met de zonsopgang vanaf de zijkant, en deze keer geen bewolking, was het echt schitterend!
De weg naar beneden was veel minder zwaar en vervolgens gingen we met de jeep naar Bromo toe. Hier Bromo opgeklommen, wat weer erg zwaar was, maar minder dan de vorige. Ook veel meer toeristen! Overal liepen ook paardjes waarvoor je kon betalen om omhoog te komen, maar ja, dat doe je natuurlijk niet ;) Omhoog gelopen cus, om te eindigen bij de krater van Bromo, om het rook in volle zicht te zien! Het sulfur was ook goed te ruiken! Verder was vooral het uitzicht weer erg mooi!

In het hostel snel wat gegeten en om 9 uur in de ochtrnd vertrok onze volgendr rit alweer, het was een erg vol programma. Had graag wat meer tijd gehad in het mooie hotel en de mooie omgeving! Maar helaas, we moesten door naar Surubaya. Vanaf hier zou Nadine naar Jakarta terugvliegen om donderdagnacht naar Nederland terug te gaan. Maar waar we hier nou belandden...

We werden aangesproken door Jane, een oud indonesisch vrouwtje wat vloeiend nederlands spreekt omdat zij dat vroeger nog geleerd had. En een praatjes dat ze heeft! Met haar 72 jaar houdt ze er zelfs nog 11 vriendjes op na, als ik haar zo mag geloven. Meteen een slaapplek aangeboden gekregen, dus vanavonc slaap ik in een beetje een vervallen maar schattig indonesisch huisje! Zo moet ik weer eens terug naar Jane, want ze wil graag scrabble spelen en ik wil graag op tijd slapen.

Op dit moment zit ik in de McDonalds waar ze wifi hebben en typ ik dit dus. Hopelijk zonder al teveel spelfouten. Deze eerste week is voorbij gevlogen! Ik heb tot nu toe echt genoten van dit land en valt voor mij vooral op door de lieve en geinteresseerde mensen. Altijd in voor een praatje! Ik wil op java nog naar de Iljen krater en naar Sukamade, waar ze een schildpadden strand hebben die daar in de nachts eieren komen leggen. Waarschijnlijk ga ik dan iets eerder dan geplanc naar Bali, maar ik wil ook nog naar de Gili Islands en misschien even naar Lombok, dus die 4 weken hier maak ik wel vol zo.
Nu Nadine weg is, komt het nu toch echt op mezelf aan en ik weet zeker dat dat helemaal goed gaat komem.

Nou, hopelijk zijn jullie zo een beetje op de hoogte. Ik ga proberen dit maar eens online te zetten haha, en dan is het zo vast tijd voor een potje scrabble en slaap. Drie keer zonsopgang in een week is vermoeiend ;)

Tot later!